شاک ویو تراپی از روشهای درمانی فیزیوتراپی جهت بهبود و درمان بیماران اسکلتی عضلانی، التهابات شانه، خار پاشنه و همچنین بیماری هایی چون آرنج تنیس بازان و… از شاک ویو تراپی استفاده میشود. شاک ویو روشی است که در آن امواج پر قدرت مکانیکی از روی پوست به بافت آسیب دیده رسیده و باعث افزایش خونرسانی به بافت و تسریع فرایند ترمیم بافت های بدن میشود. در اغلب موارد، دوره درمان سه جلسه با فاصله یک تا دو هفته می باشد.
این دستگاه با استفاده از انرژی بسیار کمتر از دستگاههای پزشکی در درمان بسیاری از بیماریهای اسکلتی عضلانی، در درجه اول، مواردی که شامل بافت های پیوندی مانند رباط ها و تاندون ها است، استفاده میشود.
فیزیوتراپی شاک ویو برای درمان تاندونوپاتیهای قدیمی و مزمن نیز به کار میرود. برخی از التهابات تاندون وجود دارد که ظاهراً به درمانهای جنرال پاسخ نمیدهد، و داشتن گزینه درمان با شاک ویو به فیزیوتراپیست اجازه میدهد ابزار دیگری مورد استفاده خود قرار دهد.
شوک ویو تراپی بیشتر برای افرادی مناسب است که دارای تاندینوپاتی مزمن (یعنی بیشتر از شش هفته) هستند (که معمولاً به عنوان تاندونیت شناخته میشود) که به درمانهای دیگر پاسخ ندادهاند. این موارد عبارتند از:
شاک ویو تراپی برای بیمارانی که روش های درمانی دیگر را تست کرده اند، توصیه می شود. از جمله روش های درمانی اولیه می توان به فیزیوتراپی،استفاده از ارتوزها (شامل کفی کفش)، استراحت، یخ درمانی و مصرف مسکن ها اشاره نمود.
این روش درمانی، کم تهاجمی بوده و بصورت سرپایی انجام می شود یعنی بیمار بعد از دریافت درمان، همان روز به منزل برمیگردد و باعث کاهش درد و سایر علائم می شود.
از دو هفته قبل و در طول جلسات درمان، از مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند بروفن خودداری نمایید. لباس راحت به تن کنید زیرا در طول جلسه لازم است بروی شکم بخوابید.
مکانیسمهای پیشنهادی برای نحوه عملکرد شاک ویو شامل موارد زیر است:
شاک ویو تراپی یک تغییر فشار ناگهانی است که به سرعت در فضای بافت منتشر میشود و با تغییر ناگهانی فشار همراه است. اثر قابل توجه دیگر این موج حفره سازیهای بسیار ریز (کاویتاسیون) در بافت است که در نتیجهی فشار منفی موج است.
روش شاک ویوتراپی سالهای زیادی است مورد استفاده قرار میگیرد و به جهت تاثیر گذاری و کاربرد از اهمیت بالایی برخوردار میباشد در ادامه به ویژگی های این نوع روش درمانی میپردازیم
یک روش ساده و سریع است که پس از آن شما نیاز به استراحت در منزل ندارید. و نیازی به بی حسی وجود ندارد و با درد کمی همراه میباشد
دوران درمان با آن کوتاه است. یک روش جایگزین برای دارو درمانی است. یک روش غیر تهاجمی است و هیچ گونه عوارض قابل توجهی ندارد. میتواند نقاط وسیعی را هدف قرار دهد. نتایج حاصل از درمان طی مدت یک تا ۵ جلسه قابل مشاهده است. ماساژ عضلات با دستگاه لرزشی بسیار سودمند است.
شاک ویو تراپی از روشهای موثر فیزیوتراپی جهت درمان بیماران اسکلتی عضلانی و همچنین بیماریهایی نظیر تنیس البو (آرنج تنیس بازان)، التهاب شانه و … است. از شوک ویو تراپی در مواردی نظیر خار پاشنه نیز استفاده میشود.
موارد منع استفاده از دستگاه شاک ویو در روش های درمانی فیزیوتراپی یا شوک تراپی عبارتند از:
جلسات درمانی شاک ویوتراپی هیچ گونه دردی جدی برای بیماران ندارد، معمولابیماران یک یا دو روز اول اظهار کمی احساس درد عضلانی میکنند البته این موضوع در واقع بخشی از روند درمان با شاکویوتراپی است چرا که این امواج حالتی شبیه به آسیبدیدگی عضلانی را ایجاد میکنند و بدین ترتیب بدن را برای بازسازی و ترمیم خود تحریک میکنند تا در نهایت، ناحیهی آسیبدیده به طور کامل سلامتی خود را بازیابد. با این حال این میزان درد بسیار خفیف است و اکثر بیماران بعد از جلسهی درمانی خود با هیچ مشکلی مواجه نمیشوند.
این روش درمانی بسار کاربردی و موفق واقع شده است و بیماران در سراسر جهان 80 تا 90 درصد میزان موفقیت خود را در درمان کسب نموده اند.این روش درمانی در یک درمان موفق باعث به دست اوردن 75 درصد بهبودی در درد در طول 3 ماه خواهد شد.
بیمارا بعد از شاک ویو تراپی توانایی انداختن وزن بر روی اندامی که مورد درمان قرار گرفته است را دارند اما بهتر است که رعایت نمایند. از بیماران خواسته میشود که بعد از جلسهی درمانی، سطح فعالیت فیزیکی خود را بین یک تا دو هفته کاهش دهند. شاکویوتراپی خصوصا برای درمان برخی از مشکلات تاندونی و دردهای مزمن و فرسایشی، بسیار موثر است. برای مثال، برخی از این مشکلات عبارتند از: التهاب تاندون آشیل و خار پاشنه. در بسیار از بیماران بلافاصله پس از انجام شاک ویو خار پاشنه می توان علائم بهبودی را مشاهده کرد، در حالی که در برخی دیگر ممکن است چندین هفته طول بکشد.
روش درمانی شاک ویو درمانی سالهاس که به عنوان روش درمانی مورد استفاده قرار میگیرد. در تمام موارد استفاده از این روش، هیچ گونه عوارض جانبی جدی در سیستم اسکلتی عضلانی دیده نشده است.