در این مقاله از کلینیک آذرگان به برسی بیماری دکرون ، علائم و نشانه های بیماری دکرون دست، روش های درمانی و تشخیص آن پرداخته ایم…

بیماری دکرون چیست

بیماری دکرون یا تاندنیت دکرون، بیماری تاندون ها و غلاف تاندون ناحیه اطراف مچ دست است. در این بیماری به علت التهاب و ورم  ایجاد شده، حرکت تاندون در درون غلاف آن همراه با درد میشود.

سندرم دکرونیک بیماری درد اور میباشد که تاندون‌های واقع شده در کنار شست را تحت تأثیر قرار می‌دهد. فرد مبتلا به بیماری دکرون احتمالاً هنگام چرخاندن مچ دست، گرفتن اشیاء و یا مشت کردن انگشتان، دچار درد و ناراحتی خواهد شد. اگر چه علت دقیق بروز این بیماری هنوز ناشناخته است، اما هرگونه فعالیتی که نیاز به حرکت تکراری دست و یا مچ دست داشته باشدمانند برخی از ورزش ها و شغل ها که مکرر ناحیه مچ دست را درگیر میکند. می‌توان این مشکل را با استراحت، فیزیوتراپی و تزریق کورتون و دیگر روش های درمانی که به ان پرداخته ایم  حل نمود، در برخی موارد، ممکن است جراحی لازم گردد که از طریق برش‌های کوچک انجام می‌شود.

علایم دکرون

در بیماری دکرون غلاف بعضی تاندون‌های اطراف مچ دست دچار التهاب شده و درنتیجه حرکات مچ دست دردناک می‌شود. این بیماری با درد و تورم در ناحیه مچ دست همراه است.

درصورتی‌که بیماری دکرون درمان نشود، ممکن است استفاده از دست و مچ دست برای شما دشوار گردد، همچنین دامنه حرکتی مچ دست نیز احتمالاً کاهش می‌یابد. برخی از علایم  این بیماری شامل موارد زیر میشود…

• درد در نزدیکی انگشت شصت
• التهام و تورم در ناحیه شسصت
• دشوار بودن حرکت انگشت شست و مچ دست
• هنگام حرکت دادن انگشت شست، به‌صورت دائم یا موقت احساس درد در بیماران بروز میدهد

علل بروز بیماری دکرون

به صورت معمول استفاده مکرر و بیش‌ ازحد از مچ دست با بروز بیماری دکرون در ارتباط است. تاندون‌ها ساختارهای طناب مانندی هستند که عضلات را به استخوان‌ها وصل می‌کنند. هنگام گرفتن و فشردن اشیاء، مشت کردن دست و یا برداشتن اشیاء، دو تاندونی که در مچ دست و در کنار شست وجود دارند، داخل یک کانال باریک شروع به لغزیدن و حرکت می‌کنند، این کانال به‌قاعده شست ختم می‌شود. تکرار یک حرکت خاص به‌صورت روزانه و مکرر ممکن است غلاف پیرامون این دو تاندون را تحریک کند و باعث ضخیم شدن و متورم شدن آن‌ها شود. درنتیجه حرکت آزادانه تاندون‌ها محدود خواهد شد.

1. آسیب‌دیدگی مستقیم مچ دست یا تاندون‌ها
2. آرتریت التهابی مانند آرتریت روماتوئید.

تشخیص بیماری دکرون

در نوعی از تست های تشخیص تست بیمار شست خود را با انگشتان دیگر میگیرد و پزشک به آرامی مچ دست بیمار را به طرف استخوان اولنا خم میکند. با این کار تاندون تحت کشش قرار گرفته و درد بیمار بیشتر میشود

روش دیگر معاینه اینست که پزشک از بیمار میخواهد شست خود را از دیگر انگشتان دور کند. در همین حال پزشک با دست خود مانع از دور شدن انگشت شست بیمار میشود. سعی بیمار در دور کردن شست بر علیه مقاومت دست پزشک موجب بروز درد در بالای مچ دست میشود.

درمان بیماری دکرون

اگر برایتان مقدور باشد، بهتر است تمام فعالیت‌هایی که باعث بدتر شدن علائم می‌شود تغییر داده یا از انجام آن‌ها خودداری کنید. هنگام انجام فعالیت‌هایی که نیاز به حرکت تکراری شست و مچ دست دارد، به‌صورت متناوب به دست خود استراحت دهید. از انجام حرکات تکراری با دست مانند گرفتن اجسام سنگین، چرخش، فشار دادن اشیاء و یا چرخاندن مچ دست، پرهیز کنید. سعی کنید مچ دست را در حالت طبیعی خود نگه‌دارید. به‌عبارت‌دیگر، مچ دست با ساعد هم‌تراز باشد، بدون آنکه به سمت بالا یا پایین خم شده باشد.

مهمترین روش های استفاده شده عبارتست از

درمان تنوسینوویت دکرون

بیشتر بیماران مبتلا به تنوسینوویت دکرون با بستن اسپلینت مچ دست و تزریق کورتیزون بهبود پیدا می‌کنند. همچنین ممکن است برای کاهش التهاب به شما داروهای ضد التهاب داده شود و قرار دادن یخ روی ناحیه ملتهب به شما توصیه شود. باید انگشت شست و مچ دست خود را استراحت داده و از انجام کارهایی که باعث بروز درد در تاندون‌ها می‌شوند خودداری کنید. همچنین فیزیوتراپی و ورزش‌هایی که ممکن است به شما داده شوند می‌توانند به تقویت انگشت شست و مچ دست کمک کنند و دامنه حرکت شما را بهبود ببخشند.

درمان دکرون با طب فیزیکی و توانبخشی

ممکن است پزشک شما را به یک متخصص فیزیوتراپی یا متخصص طب کار ارجاع دهد. هدف اصلی این درمان‌ها، کاهش تحریک تاندون‌های انگشت شست و مچ دست می‌باشد. متخصص طب فیزیکی محیط کار و نحوی انجام وظایف شما را بررسی می‌کند. بر اساس آن نحوه درست انجام فعالیت‌ها را به شما آموزش خواهد داد. نحوه صحیح استفاده از دست و انگشتان و همچنین تمرینات تقویتی به شما آموزش داده می‌شود. برای جلوگیری از عود مجدد بیماری نکات لازم به شما گوش زد خواهد شد.

درمان جراحی دکرون

جراحی در صورتی که علایم شدید باشند یا بهبود نیابند توصیه می گردد. هدف از جراحی باز کردن کمپارتمان شست است که فضای بیشتری برای تاندون های ملتهب ایجاد شود. بدون در نظر گرفتن روش درمان، زمانی که راحتی و قدرت به دست باز گردد استفاده نرمال از دست امکانپذیر است. پزشک شما بهترین روش درمان شما را انتخاب می کند.

تزریق کورتون در درمان دکرون

معمولا اقدامات اولیه درمان موثر بوده ولی اگر موثر نبودند، ممکن است پزشک تزریق کورتون در کانال تحریک‌ شده را تجویز نماید. کورتون تورم سندروم دکرون را کاهش می‌دهد و می‌تواند علائم شما را به‌طور موقت تسکین دهد. معمولاً تزریق کورتون التهاب را در مراحل اولیه بیماری کنترل می‌کند.

تزریق پلاسما غنی از پلاکت (PRP)

در حال حاضر تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) به‌عنوان یک گزینه جایگزین برای درمان دکرون استفاده می‌شود. از این درمان زمانی استفاده می‌شود که سایر روش‌های درمانی محافظه‌ کارانه مؤثر نبوده باشند. مزیت پی آر پی زیاد است، عوارض جانبی آن نیز محدود می‌باشد.

عوامل خطرساز برای بروز بیماری دکرون

• در سنین 30 تا 50 احتمال بروز به این بیماری بیشتر است
• این بیماری در زنان بیشتر دیده میشود
• هنگام بنلند کردن اجسام که در ان تکرر وجود دارد احتیاط کنید
• شغل یا تفریحاتی که شامل حرکات مکرر دست و مچ دست است. این فعالیت‌ها ممکن است منجر به بروز سندرم دکرون شوند

 

فیزیوتراپی دکرون

اگر مشکل تنوسینوویت دکرون شما به عمل جراحی نیاز داشته باشد ممکن است فیزیوتراپیست شما پس از عمل جراحی یک اسپلینت مناسب برای دست و مچ دست شما پیشنهاد کند فیزیوتراپی به شما کمک می‌کند تا هرگونه گونه تورم را کنترل کرده و انعطاف پذیری دست و مچ دست خود را حفظ کرده و بهبود ببخشید قدرت خود را تقویت کرده و دامنه حرکات خود را افزایش دهید فیزیوتراپی به شما این امکان را می‌دهد تا با امنیت کامل به سطح پیشین فعالیت‌های خود بازگردید

تمرینات ورزشی بیماری دکرون

ورزش برای بهبود دامنه حرکت و پیشگیری از سفتی و انعطاف پذیری انجام می‌شود. در ابتدا ورزش برای جلوگیری از وخیم‌تر شدن مشکل، محدود خواهد بود. با بهتر شدن وضعیت بیمار، تمرینات ورزشی برای بهبود قدرت لازم برای انجام فعالیت‌های کاربردی و همچنین بهبود دامنه حرکت فعال انگشت شست و مچ دست،به کار گرفته میشود . در تصویر زیر میتوانید نوعی از ورزش های این بیماری را مشاهده نمایید

لینک های پر بازدید سایت