اساس کاربرد پلاسمای غنی از پلاکت یا PRP استفاده از توان بیولوژیکی بدن در پاسخ به آسیب ها و اختلالات موجود است.
پلاکت های جدا شده از خون شما طبیعی ترین و کم عارضه ترین درمان برای دردهای عضلانی اسکلتی می باشد، با توجه به شواهد علمی موجود، استفاده از این روش در جایگاه مناسب و شرایط استاندارد علمی و به شرطی که توسط متخصصین امر صورت گیرد میتواند اثرات مفید درمانی و امیدوار کننده ای را در برخی از بیماریها از جمله بیماریهای سیستم اسکلتی عضلانی دربر داشته باشد.
تزریق توسط هدایت سونوگرافی به پزشک کمک خواهد کرد تا به دقت محل کپسول مفصل و عروق خونی و اعصاب را قبل از تزریق مشخص نماید و اثربخشی کلیهی تزریقات از روش های موجود بیشتر خواهد بود.
اساس استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت بر این پایه استواراست که پلاکت ها که از سلول های موجود در خون هستند دارای دانه هایی (گرانول هایی ) میباشند که مواد موجود در آنها ازجمله فاکتورهای رشد مختلف میتواند در روند ترمیم بافتها و تسریع التیام نسوج موثر باشد.
در پلاسمای غنی از پلاکت، غلظت پلاکت های پلاسمایی که از خون خود فرد (اتولوگ) تهیه شده است، حدودا یک میلیون در میکرولیتر یعنی به طور متوسط ۵ برابر غلظت پلاکت در خون طبیعی است.
این افزایش غلظت فاکتور های رشد سبب بهبود ترمیم بافتها و از جمله بهبود آرتروز بیماران شود.
بیمار ابتدا به اتاق پروسیجر جهت خونگیری راهنمایی میگردد ، بعد از چک کردن علائم حیاتی وی و مناسب بودن وضعیت همودینامیک، به میزان ۲۵ الی ۵۰ سی سی (متناست با تعداد اندام جهت تزریق) از وی خون گرفته میشود.
پس از خونگیری و مناسب بودن حال عمومی ، بیمار به طور موقت ترخیص میگردد و به اتاق انتطار راهنمایی میشود.
پروسه ی جداسازی پلاسمای غنی از پلاکت در چند مرحله توسط دستگاه سانتریفیوژ انجام میگردد و حدود ۴۵ دقیقه تا ۱ ساعت به طول می انجامد.
پس از عمل جداسازی پلاسمای غنی از پلاکت بیمار مجددا جهت تزریق فراخوانده میشود، پس از استریل کردن ناحیه مورد نظر با محلول ضدعفونی کننده، پزشک معالج تحت هدایت سونوگرافی، محل مورد نظر را مشخص نموده و با بی حسی موضعی ، پلاکت های فراوری شده را به ناحیه مورد نظر تزریق میکند. پس از پانسمان و بهبود وضعیت بیمار و چک علائم حیاتی بیمار، مرخص میگردد.