تاندونیت آشیل- علل، تشخیص و روش های درمانی تاندونیت آشیل

تاندونیت آشیل یک بیماری شایع است که وقتی تاندون بزرگی که از پشت پای شما پایین می آید، تحریک و ملتهب شود، رخ می دهد در این مقاله از سایت آذرگان به برسی این بیماری، رو های تشخیص و درمان تاندونیت آشیل پرداخته ایم

تاندونیت آشیل

تاندونیت آشیل بیماری که ناشی از آسیب‌دیدگی تاندون آشیل که معمولا در ورزشکاران با توجه به استفاده بیش از حد از آن است، تاندون آشیل بافتی است که عضلات ساق پا را در پشت انتهای ساق پا به استخوان پاشنه پا متصل می‌کند. تاندونیت آشیل به دلیل فشارهای شدید یا مکرر بر تاندون آشیل، بافت نرمی که عضلات ساق پا را به استخوان پاشنه پا متصل می‌کند، ایجاد می‌شود. تاندونیت آشیل غالباً در ورزشکارانی که به طور ناگهانی سرعت یا مدت دویدن خود را افزایش می‌دهند دیده می‌شود. همچنین این عارضه در افراد با سن بالا که فقط آخر هفته‌ ها ورزش‌هایی مانند تنیس یا بسکتبال انجام می‌دهند نیز دیده می‌شود.

علت ایجاد تاندونیت آشیل

تاندونیت آشیل ناشی از استرس مکرر به تاندون است. تاندونیت اغلب وقتی اتفاق می افتد که یک فشار خیلی زیاد خیلی سریع به بدن ما وارد شود اما عوامل نیز دیگر می توانند باعث ایجاد تاندونیت شوند ،

از جمله :

افزایش ناگهانی در مقدار یا شدت فعالیت ورزشی، به عنوان مثال : مسافت دویدن روزانه را چند مایل افزایش دهید بدون اینکه به بدن خود فرصتی دهید که با مسافت جدید تنظیم شود.
سفتی عضلات ساق پا
سفتی عضلات ساق پا و شروع ناگهانی یک برنامه ورزشی تهاجمی می تواند استرس بیشتری به تاندون آشیل وارد کند.
خار استخوانی
رشد اضافی استخوان در جایی که تاندون آشیل به استخوان پاشنه وصل می شود می تواند سبب ساییده شدن تاندون و درد شود.

علائم تاندونیت آشیل

احساس درد در تاندون آشیل که با راه رفتن و وارد شدن فشار بیشتر میشود
تورم و التهاب تاندون آشیل
افزایش تاندون آشیل
متورم شدن پشت ساق پا
ایجاد خار استخوانی در محل تاندون آشیل
ناتوانی در راه رفتن و حفظ تعادل بدلیل وجود درد

درمان تاندونیت آشیل

در بیشتر موارد می‌توان تاندونیت آشیل را با روش‌های درمانی ساده در منزل و تحت نظر پزشک درمان نمود. روش‌های خودمراقبتی معمولاً برای پیشگیری از ابتلای دوباره به این عارضه مفید هستند. در صورتی که تاندونیت آشیل شدید باشد ممکن است منجر به پارگی تاندون شود که برای درمان آن نیاز به مداخلات جراحی است.

روش های درمان تاندونیت آشیل

قالبا روش‌های درمانی غیر جراحی به تسکین درد کمک می‌کنند البته ممکن است چندین ماه طول بکشد تا علائم به این روش به طور کامل برطرف شوند. حتی در صورت درمان به موقع، درد ممکن است بیش از 3 ماه ادامه داشته باشد. اگر شما چندین ماه دچار درد باشید و اقدامات درمانی انجام ندهید ممکن است 6 ماه به طول دوره درمان شما افزوده شود.

استراحت در درمان تاندونیت اشیل

اولین گام برای کاهش درد این است که فعالیت‌هایی که باعث تشدید درد می‌شوند را کاهش داده یا حتی متوقف کنید. استفاده از ورزش هایی که که فشار محدودی به پاها می آورد پیشنهاد میشود . فعالیت‌های سبک‌تر مانند دوچرخه سواری، تمرینات الپتیکال و شنا کردن گزینه‌های کم ضربه‌ای هستند که به شما کمک می‌کنند تا فعال بمانید.

استفاده از کمپرسور یخ

قرار دادن یخ روی قسمت‌هایی از تاندون آشیل که درد بیشتری دارد باعث کاهش التهاب میشود و می‌توان مفید واقع شود و می‌توان این کار را در صورت لزوم در طول روز انجام داد.

استفاده از دارو های ضد التهابی

استفاده از دارو های غیر استروییدی برای کاهش و ورم و تورم پا میتواند بنا به تشخیص پزشک مفید باشد .

شاک ویو تراپی در درمان تاندونیت آشیل

شاک ویو تراپی پالس هایی که میفرستد، پالس‌های پر انرژی شاک ویو فرایند بهبودی در بافت تاندون آسیب دیده را تحریک می‌کنند. شاک ویو تراپی نتایج ثابتی ندارد و به همین دلیل استفاده از آن خیلی معمول نیست.

تزریق کورتیزون

کورتیزون، نوعی استروئید، یک داروی ضد التهابی قدرتمند است. تزریق کورتیزون به داخل تاندون آشیل به ندرت توصیه می شود زیرا می تواند باعث پارگی تاندون شود.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی در درمان تاندونیت آشیل بسیار مفید است. ثابت شده است که برای تاندونیت غیر اینزرشنال بهتر از تاندونیت اینزرشنال عمل می کند.

کفش و ارتوز های حمایتی

درد ناشی از تاندونیت آشیل اغلب توسط برخی کفش ها و ارتز ها کاهش می یابد. به عنوان مثال، کفش هایی که در قسمت پشت پاشنه نرم تر هستند، می توانند تحریک تاندون را کاهش دهند. بالابردن پاشنه پا نیز برای بیماران مبتلا به تاندونیت اینزرشنال بسیار مفید هستند

انجام عمل جراحی

با کمک عمل‌های جراحی می‌توان آسیب‌دیدگی‌های ناشی از ابتلا به تاندونیت آشیل را بهبود بخشید. پزشک فقط در صورتی که درد بیش از 6 ماه ادامه داشته باشد ممکن است انجام عمل جراحی را به شما توصیه نماید. متداول‌ترین عمل جراحی، عمل گاستروکنمیوس است که در آن طول یک یا دو عضله ساق پا افزایش می‌یابد تا دامنه حرکتی مچ پا افزایش یابد.

تشخیص تاندونیت آشیل

پزشک حین انجام معاینه‌های فیزیکی، به آرامی قسمت‌های آسیب دیده را فشار می‌دهد تا محل درد، حساسیت یا تورم را تشخیص دهد. وی همچنین انعطاف‌پذیری، تراز بودن، دامنه حرکتی و واکنش‌های پا و مچ پای شما را مورد بررسی قرار می‌دهد. همچنین ازمایش هایی جهت تشخیص وجود دارند شامل:

عکس‌برداری به وسیله اشعه ایکس

سونوگرافی

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (ام آر آی)

عوامل تاثیر گذار در تاندونیت آشیل

جنسیت: تاندونیت آشیل بیماری که بیشتر اقایان دچار آن میشوند
سن: افراد در میان سالگی و سن های بالا بیشتر درگیر این عارضه هستند
مشکلات فیزیکی: چاقی و گرفتگی عضلات ساق پا نیز ممکن است باعث افزایش فشار بر این تاندون شوند.
ابتلا به برخی بیماری‌ها: افراد مبتلا به پسوریازیس یا فشار خون بالا بیش از سایرین در معرض ابتلا به تاندونیت آشیل هستند.
مصرف برخی داروها: برخی انواع آنتی‌بیوتیک‌ها که به آنها فلورو کویئنولونس گفته می‌شود ممکن است احتمال ابتلا به تاندونیت آشیل را افزایش دهند.

پیشگیری

کشش و تقویت تاندون آشیل، انتخاب محیط مناسب جهت ورزش ( پرهیز از سطوح سخت و لغزنده)، استفاده از کفش مناسب ورزشی و افزایش تدریجی شدت تمرین و پرهیز از مصرف بی رویه آنتی بیوتیک های ذکر شده خطر آسیب را کاهش می دهند.

افزایش تدریجی سطح فعالیت‌ها: اگر شما به تازگی ورزش کردن را شروع کرده‌اید، به تدریج و به آرامی تمرینات خود را شروع کنید و به مرور زمان مدت و شدت تمرینات خود را افزایش دهید.
اسان بگیرید: اگر فعالیت و ورزش شما سنگین است حتما قبل از اغاز گرم کنید.
کفش‌های مناسب: کفش‌هایی که در هنگام ورزش کردن می‌پوشید باید به اندازه کافی از پاشنه‌های شما محافظت نمایند و باید قوس آن کافی و محکم باشد تا بتواند تنش وارده بر تاندون آشیل را کاهش دهد.
کشش روزانه: زمانی را در هنگام صبح، قبل و بعد از تمرینات ورزشی برای کشش عضلات ساق پا و تاندون آشیل اختصاص دهید تا انعطاف‌پذیری آن حفظ شود. پیشگیری از بروز دوباره تاندونیت آشیل از اهمیت زیادی برخوردار است.
تقویت عضلات ساق پا: عضلات قوی در ساق پا به تاندون آشیل در تحمل فشارهای هنگام انجام فعالیت‌ها و ورزش‌ها کمک می‌کند.
جایگزینی تمرینات ورزشی: فعالیت‌های پر ضربه مانند دویدن و پرش را با حرکات کم ضربه مانند دوچرخه سواری و شنا جایگزین کنید.